FUNDATORZY  SZTANDARU

1.    Ks. Proboszcz Jan Cholewa
2.    Ks. Piotr Jura
3.    Ks. Piotr Pirek
4.    Wójt Gminy Wola Krzysztoporska P. Roman Drozdek
5.    Przewodnicząca Rady Gminy P. Maria Głowacka i Z-ca Przewodniczącej
P. Grzegorz Konecki
6.    P. Agnieszka, Krzysztof Cieślakowie
7.    P. Zofia, Włodzimierz Dryzkowie
8.    P. Kazimiera Dryżek
9.    P. Anna, Leszek Hoferowie
10.    P. Danuta, Krzysztof Kabzińscy
11.    P. Jan Kauc
12.    P. Małgorzata, Andrzej Kędzierscy
13.    P. Alina, Robert Kostrzewowie
14.    P. Mariola, Sławomir Koziołowie
15.    P. Anastazja, Piotr Lasotowie
16.    P. Marzena, Michał Lasotowie
17.    P. Anita, Sławomir Łuczyńscy
18.    P. Marzena, Stanisław Owczarkowie
19.    P. Elżbieta, Edward  Pirkowie
20.    P. Joanna, Sławomir Pirkowie
21.    P. Edyta, Krzysztof  Skupniowie
22.    P. Danuta, Henryk Stępniowie
23.    P. Renata, Sławomir Tomowie
24.    Rodzina Państwa Tośków
25.    Emerytowani nauczyciele SP w Gomulinie
26.    Nauczyciele i pracownicy SP w Gomulinie
27.    Nauczyciele Gimnazjum w Gomulinie
28.    Mieszkańcy Gomulina, Żachty
29.    Mieszkańcy Gomulina-Kolonii
30.    Mieszkańcy Majkowa  Dużego
31.    Mieszkańcy Mąkolic
32.    Mieszkańcy Budkowa, Mzurek
33.    Mieszkańcy Oprzężowa, Oprzężowa Kolonii
34.    Mieszkańcy Piekar, Piekarek
35.    Mieszkańcy Pracy
36.    Mieszkańcy Rokszyc, Kargał Lasu
37.    Mieszkańcy Rokszyc Drugich
38.    Mieszkańcy Woźnik
39.    Mieszkańcy Woźnik Kolonii, Stradzewa
40.    Mieszkańcy Zaborowa
41.    Druhowie OSP Gomulin
42.    Druhowie OSP Majków Duży
43.    Kaufland-Rokszyce
44.    Voith Turbo Sp. z OO

  Gomulin, dn. 25  II 2013r.

Ksiądz Prałat Marian Józef Wiewiórowski urodził się 23 sierpnia 1937 r. w Grocholicach, zmarł  nagle 10 czerwca 2012 r. w Gomulinie.
Ukończył Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi i 24 czerwca 1962 r. przyjął święcenia kapłańskie w kościele Św. Jakuba ,,Fara” w Piotrkowie Tryb. Jako wikariusz został skierowany najpierw  do Parafii Przemienienia Pańskiego w Łodzi, a później do Parafii Św. Józefa w Ozorkowie   (1969 – 1972).
W 1972 r. był podwładnym kardynała Karola Wojtyły, biorąc udział w studium o rodzinie prowadzonym przez przyszłego Papieża w jego domu w Krakowie.
Kolejne spotkanie z Piotrkowem to lata wikariatu w Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Piotrkowie Tryb. (1972 – 1978).
Pierwsze probostwo Ksiądz otrzymał w 1978 r. w Parafii Św. Andrzeja Apostoła w Restarzewie (1978 – 1982).
W latach 1982- 1986 pełnił funkcję ojca duchownego w Wyższym Seminarium Duchownym w Łodzi.
W 1985 r. jako proboszcz trafił do Parafii Św. Jacka w Piotrkowie Tryb.,  a w 1988 r.   do Kociszewa.
W 1991 r. Ksiądz Wiewiórowski objął probostwo w Parafii Świętego Krzyża w Łodzi, które sprawował przez 6 kolejnych lat.
Kościół Św. Krzyża był nazywany kościołem Solidarności, co wiązało się  z przyjmowaniem wielu gości, organizowaniem spotkań i uroczystości. Postawionym zadaniom Ksiądz zawsze starał się jak najlepiej sprostać i czynił to z pełnym zaangażowaniem.
W tym czasie Ksiądz został obdarzony honorową godnością Prałata.
We wrześniu 1997 r., przenosząc się do Gomulina, zmienił na stanowisku proboszcza parafii  ks. Józefa Świerczyńskiego.
Losy Księdza  przybliżały Go i oddalały od Piotrkowa, aby ostatecznie związał się na stałe z ziemią gomulińską, której  ofiarnie służył do końca życia.

Od początku Ksiądz Wiewiórowski dał się poznać jako wyjątkowy kapłan, opiekujący się wszystkimi parafianami, zwłaszcza osobami potrzebującymi szczególnej troski i pomocy, ludźmi starszymi, schorowanymi, niepełnosprawnymi.

Dzieciom i młodzieży Ksiądz okazywał wielką troskę i zainteresowanie, stąd tak wiele pomysłów  i przedsięwzięć skierowanych do młodego pokolenia.

Kościół to miejsce, gdzie dzieci czuły się bardzo ważne, potrzebne i dowartościowane. Tu otrzymywały pochwały, nagrody za dobre uczynki, ale i upomnienia, gdy postępowały niewłaściwie. Jednak zawsze było więcej pochwał niż słów krytyki.
Ksiądz Prałat był wymagającym, ale i wybaczającym nauczycielem, troskliwym i cierpliwym wychowawcą, mądrym przewodnikiem po skomplikowanym współczesnym świecie.
Bardzo kochał wszystkich ludzi, ale szczególną opieką otaczał dzieci niepełnosprawne – okazywał im dobroć, podnosił na duchu, ich dzielność i siłę wskazywał zdrowej młodzieży jako wzór  do naśladowania.

Ksiądz uczestniczył w najważniejszych szkolnych uroczystościach – od rozpoczęcia do zakończenia roku szkolnego.
Coroczne, powtarzające się uroczystości to:
– rozpoczęcie roku szkolnego;
– uroczystość na Dzień Zmarłych;
– uroczystość patriotyczna na cmentarzu w Gomulinie w rocznicę Września’39 r.;
– Dzień Edukacji Narodowej;
– ślubowanie i pasowanie na uczniów I-klasistów;
– uroczystość patriotyczna w szkole lub kościele z okazji Święta Niepodległości;
– jasełka w szkole i kościele; spotkania opłatkowe;
– szkolny Dzień Babci i Dziadka;
– choinka noworoczna;
– poranek wielkanocny;
– Dzień Matki;
– Dzień Dziecka;
– zakończenie roku szkolnego.
Inne to – uroczystości jubileuszowe, uroczystość z okazji wmurowania Aktu Erekcyjnego             pod powstający obiekt szkolny w dniu 13 października 2009 r., otwarcie rozbudowanego Kompleksu Edukacyjnego w Gomulinie w dniu 1 września 2011 r., otwarcie sali gimnastycznej w dniu 1 czerwca 2012 r.

Ksiądz brał udział w lekcjach wychowawczych, spotkaniach poetyckich, np. z twórczością księdza – poety Jana Twardowskiego, w akcji ,,Cała Polska czyta dzieciom”, zajęciach bibliotecznych i in.  Sam prowadził  zajęcia o tematyce religijnej, regionalnej lub historycznej w kościele, prezentując uczniom liczne, pieczołowicie przechowywane zabytkowe przedmioty, stare księgi, kroniki.
We współpracy ze szkołą organizował konkursy czytelnicze, literackie, historyczne, recytatorskie (ostatni – w dniu 6 czerwca 2012 r.). Wysiłek dzieci zawsze nagradzał pięknymi książkami i innymi upominkami.
Do szkoły zawsze przychodził  z koszem cukierków.
W znacznym stopniu pomógł urządzić szkolną bibliotekę – zakupił komplet wyposażenia, następnie co roku wzbogacał księgozbiór, przekazywał także książki oraz czasopisma nauczycielom i uczniom.
Przy każdej okazji uświadamiał dzieciom i młodzieży znaczenie historii, sztuki, książek, których sam był wielkim miłośnikiem.
Pieczołowicie pielęgnował tradycje i zwyczaje naszego regionu.
Dzięki talentowi krasomówczemu budził zainteresowanie tak małych, jak i dorosłych słuchaczy.
Jego pasją jest słowo drukowane i podróże szlakami wiary, kultury, patriotyzmu – pisał  o Nim Ks. Prałat Waldemar Kulbat,  redaktor łódzkiej edycji ,,Niedzieli”.

Ksiądz był świetnym organizatorem, często także fundatorem wycieczek  dla dzieci i dorosłych, np. do teatru, do miejsc kultu religijnego, Warszawy, Krakowa, Gniezna, Zakopanego, w Góry Świętokrzyskie, nad Bałtyk. Okazywał się wtedy najlepszym przewodnikiem, imponującym rozległą wiedzą z różnych dziedzin nauki.  Każda wycieczka to wspaniała lekcja religii, ale także historii, geografii, sztuki,  w ogóle – polskości i patriotyzmu.
Foldery i zdjęcia z wycieczek czy uroczystości Ksiądz przekazywał dzieciom, nauczycielom, wzbogacał również zbiory fotografii gromadzone  w szkolnej kronice.

Ksiądz interesował się wszystkimi rodzinami, szczególnie wielodzietnymi, którym trzeba był w różny sposób pomóc, np. duchowo czy materialnie.
Bardzo wzruszającym wydarzeniem w parafii był uroczysty chrzest 15. dziecka państwa H. i E.  Książczyków, którego, na prośbę Księdza, udzielił Ks. Bp Adam Lepa.
Ksiądz konkretnie pomagał  rodzinom w trudnej sytuacji (choroby, śmierć matki  czy ojca) – inicjował działania, zachęcał innych do pomocy potrzebującym, m. in. poprzez akcje własne,  szkolne, Caritasu i inne.
Integrował dzieci i dorosłych podczas spotkań przy ognisku lub grillu na placyku obok plebanii.
Ogromnym przedsięwzięciem była organizacja kolonii letnich dla 43 dzieci z polskich rodzin mieszkających na Białorusi związana z zabezpieczeniem noclegów, wyżywienia, znalezieniem sponsorów, zaplanowaniem ciekawych wycieczek, imprez integracyjnych.
Uczestnicy kolonii i ich rodziny nadal utrzymują kontakty z rodzinami z gomulińskiej parafii.

Ksiądz dbał o stronę estetyczną wszystkich wydarzeń i uroczystości w kościele, doceniał   pomysłowość i oryginalność w zakresie oprawy plastycznej, muzycznej, wokalnej, literackiej uroczystości szkolnych i kościelnych.
W kościele dzieci chętnie wystawiały nie tylko jasełka, ale i przedstawienia o tematyce patriotycznej, np. z okazji Święta Niepodległości, rocznicy Konstytucji 3 Maja, Dnia Wszystkich Świętych, rocznic dotyczących Papieża Polaka i wielu innych.
Salka katechetyczna zawsze służyła dzieciom i młodzieży chcącej się spotkać, podyskutować, pograć  w tenisa stołowego, poczytać książki i czasopisma z bogatej biblioteki parafialnej, obejrzeć interesujący film.
Była także miejscem spotkań i prób scholi, członków orkiestry strażacko-kościelnej, która rozkwitła pod okiem Księdza Prałata, dając wiele koncertów, występów z okazji świąt kościelnych i świeckich – w szkole np. piękny koncert  z okazji 140-lecia oświaty w 2002 r. oraz 1 września 2012 r. na uroczyste otwarcie Kompleksu Edukacyjnego w Gomulinie.
Wyjątkowo pięknym spotkaniem, przeżyciem religijnym i patriotycznym było święto Trzech Króli (6 stycznia 2012 r.), podczas którego dzieci wystąpiły ze specjalnym programem dedykowanym Ks. Inf. Ireneuszowi Skubisiowi – redaktorowi naczelnemu ,,Niedzieli” w 50-lecie kapłaństwa oraz Ks. Marianowi Wiewiórowskiemu  z okazji wręczenia Mu przez wójta gminy Romana Drozdka Medalu ,,PRO MEMORIA”.

Dzieje Gomulina i parafii do 1914 r. zostały opracowane w książce Anny Wolskiej – Rój powstałej właśnie z inicjatywy Księdza Proboszcza Mariana Wiewiórowskiego.
Wielką troską otoczył Ksiądz cenne, zabytkowe przedmioty znajdujące się w kościele, udostępniane dzieciom podczas specjalnych spotkań.
Piękne fotografie zadbanego wnętrza kościoła przedstawione są m. in. w albumie ,,Kościoły Archidiecezji Łódzkiej” , tom 2., s. 70-73.
W kościele z  Ksiądz utworzył Miejsce Pamięci Narodowej – Pomnik Pamięci  Ofiar  Wojny oraz Okupacji hitlerowskiej i sowieckiej, odsłonięty uroczyście  22 czerwca 2008 r. przez Prezydenta Niepodległej Rzeczypospolitej Polskiej Ryszarda Kaczorowskiego w  obecności  Rodzin Ofiar Wojny oraz władz powiatu piotrkowskiego i gminy Wola Krzysztoporska.
W dniach Żałoby Narodowej (14 kwietnia 2010 r.) Ksiądz wraz z delegacją szkoły oraz lokalnego środowiska uczestniczył w hołdzie OFIAROM  KATASTROFY pod  Smoleńskiem przed Pałacem Prezydenckim w Warszawie.
W kościele specjalna tablica pamiątkowa została poświęcona Poległym w katastrofie w dniu 10 kwietnia 2010 r. z Prezydentem Rzeczypospolitej Polskiej Lechem Kaczyńskim wraz z Małżonką na czele.
W rocznicę tej tragedii  Ksiądz organizował uroczystości patriotyczne, w których brali udział przedstawiciele całego lokalnego środowiska.
Ksiądz Prałat był laureatem wielu odznaczeń i wyróżnień, m. in. Medalu ,,MATER VERBI” (umieszczonego w kościele obok obrazu Matki Bożej z Dzieciątkiem), statuetki ,,SURSUM CORDA”, przyznawanych przez redaktora naczelnego ,,Niedzieli”.
Za kultywowanie tradycji patriotycznych Ksiądz został wyróżniony Szablą Gen. Głuchowskiego.

Inne to:
Medal ,,SERCE  DZIECKU” (2007 r.- na wniosek środowiska szkolnego);
wyróżnienie – statuetka ,,ZASŁUŻONY DLA POWIATU PIOTRKOWSKIEGO” (2008 r.);
Rogatywka p-por. Apoloniusza Zawilskiego za wspieranie uroczystości rocznicowych bitwy o Góry Borowskie (2009 r. );
Medal ,,PRO MEMORIA” (2010 r. ) – za wybitne zasługi w utrwalaniu pamięci  o ludziach i ich czynach w walce o niepodległość Polski podczas II wojny światowej i po jej zakończeniu.
Wiele odznaczeń Ksiądz przekazał na pamiątkę Szkole Podstawowej w Gomulinie- są one wyeksponowane w specjalnej gablocie na szkolnym korytarzu.
Wśród  pamiątek mamy także w szkole lub w domowych zbiorach przepiękne książki o tematyce religijnej lub patriotycznej z dedykacjami dla dzieci, młodzieży, nauczycieli, filmy, fotografie.
W grudniu 2011 r. otrzymaliśmy w darze książkę ,,Gomulin. Dzieje wsi szlacheckiej i parafii do 1914 r.” oraz 2-tomowe wydanie albumu ,,Kościoły Archidiecezji Łódzkiej. Nasze dziedzictwo” z następującą dedykacją:
Naszym Drogim Dzieciom i Młodzieży Szkoły Podstawowej i Gimnazjum, którzy swoją szlachetną postawą, talentami, ofiarną pracą współtworzą wciąż  i pomnażają Wspaniałe Dziedzictwo Polskiej Kultury i Chrześcijańskiej Wiary  w Naszej Wielkiej i Małej Ojczyźnie.
Dziękuję jako proboszcz za wieloletnią współpracę ,,dusz i ciał” na chwałę Boga  i pożytek ludziom. Dziękuję za wszystkie wspaniałe jasełka, przedstawienia patriotyczne, zwłaszcza 11 listopada, za piękne, wzruszające Dni Edukacji, Dni Dziecka, Dni Matki, Dziadka, Babci…
Młodzieży z Orkiestry dziękuję za ogromną pracę cotygodniowych prób, za dziesiątki koncertów, które zachwycały i wzruszały Prezydentów, Biskupów, Rodziców i Wielkich Rzesz Ludu Bożego.
Wspaniałym Aktorom, Artystom śpiewu, pióra, ołówka i barwnych farb za wspaniałą służbę swymi talentami, za chwałę przynoszoną ,,Całej Wspólnocie Małej Ojczyzny” w zdobywanych nagrodach, wyróżnieniach, medalach, dyplomach. Chwała Sportowcom i Poetom!!!
Dziękuję za piękne dekoracje żłóbków i choinek na Boże Narodzenie i Grobów Bożych.
Jesteście prawdziwie ,,i chwałą, i szczęściem” Waszych Rodzin i Nauczycieli.
Oby tak zawsze było!!!
I kochajcie książkę!!!
Podpisał: Ksiądz Prałat Marian Wiewiórowski

W 11 wnioskach zbiorowych i indywidualnych – zgłoszeniach kandydata na Patrona Szkoły Podstawowej w Gomulinie zarówno uczniowie, jak i nauczyciele oraz rodzice zgodnie wyrażają zdanie, że Ksiądz Marian Wiewiórowski jest niekwestionowanym autorytetem dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Swoją postawą człowieka i kapłana potwierdzał wyznawane przez siebie wartości takie jak dobro, prawda, piękno, sprawiedliwość. Ksiądz żył i pracował blisko nas i z nami. Wnosił w życie społeczności szkolnej światło, które kazało każdemu stawać się lepszym człowiekiem, szanować godność własną i bliźniego. Był wymagającym pedagogiem i życzliwym przyjacielem. Miał piękne serce, życzliwą duszę i hojną rękę. To wspaniały przykład żarliwego patrioty, skromnego człowieka, znawcy historii, literatury i sztuki.
Ksiądz Marian Wiewiórowski w pełni zasługuje na miano patrona Szkoły Podstawowej w Gomulinie.
Całokształt Jego służby i postaw wpisuje się w założenia programu wychowawczego naszej szkoły, dzięki czemu utworzony został jednolity system wychowawczy budowany w rodzinie, szkole i kościele.
Nadmieniamy, że za życia Księdza, jak i po śmierci ukazało się wiele artykułów, w tym wspomnień, które prezentują  Jego wyjątkowe zasługi w różnych obszarach bogatej działalności religijnej i patriotycznej.
W związku z powyższym prosimy o nadanie Szkole Podstawowej w Gomulinie imienia Księdza Mariana Wiewiórowskiego.

RADA PEDAGOGICZNA:        RADA RODZICÓW:         SAMORZĄD UCZNIOWSKI:
W załączeniu:
1.    Protokół z przebiegu i ustalenia wyników głosowania w wyborach kandydata  na patrona Szkoły Podstawowej w Gomulinie.

PROTOKÓŁ
Z  PRZEBIEGU I USTALENIA WYNIKÓW GŁOSOWANIA
W WYBORACH KANDYDATA NA PATRONA
SZKOŁY PODSTAWOWEJ W GOMULINIE

KSIĘDZA  PRAŁATA  MARIANA  WIEWIÓROWSKIEGO.

DYREKCJA, RADA PEDAGOGICZNA,
RADA RODZICÓW I SAMORZĄD UCZNIOWSKI
SZKOŁY PODSTAWOWEJ W GOMULINIE

Źródło: http://spgomulin.pl